دسته: تربیت بدنی تعادل ناشی از حفظ مرکز ثقل بدن در داخل سطح اتکاء می باشد (14) سطح اتکاء ناحیه ای است که حدود ثبات را معرفی می نماید یک سطح اتکای کوچک با بی ثباتی در ارتباط است برای افرادی که بطور قرینه می ایستند، سطح اتکاء تقریباً معادل با نمای بیرونی کناره های خارجی پاها می باشد و افرادی هم که با پنجه راه می روند سطح اتکای محدود شده ای به ناحیه زیر کف پا نزدیک ب
قیمت فایل فقط 9,900 تومان
بررسی رابطه بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک با تعادل در سطوح متفاوتی از دشواری
) بیان مسأله
تعادل ناشی از حفظ مرکز ثقل بدن در داخل سطح اتکاء می باشد (14). سطح اتکاء ناحیه ای است که حدود ثبات را معرفی می نماید. یک سطح اتکای کوچک با بی ثباتی در ارتباط است. برای افرادی که بطور قرینه می ایستند، سطح اتکاء تقریباً معادل با نمای بیرونی کناره های خارجی پاها می باشد و افرادی هم که با پنجه راه می روند سطح اتکای محدود شده ای به ناحیه زیر کف پا نزدیک به انگشتان دارند (92).
تعادل برای برقراری امنیت در بسیاری از فعالیت های روزمره زندگی از جمله ایستادن، چرخیدن، برداشتن اشیاء و فعالیت های ورزشی ضروری می باشد (74، 75). تعادل ضعیف نیز یک عامل خطرساز بزرگی برای زمین خوردن می باشد. توانایی تنظیم کردن جاذبه (سازگار شدن با جاذبه)، پیش نیازی برای هر حرکت می باشد. لذا دو نوع پاسخ تعادلی اصلاحی و حمایتی وجود دارد. پاسخ های اصلاحی، موازنه بدن را در هر وضعیت مستقیمی حفظ می کنند. این نوع پاسخ، توالی های ویژه و مجزای انقباضات عضلانی را در مچ پا، زانو و لگن درگیر می سازد. پاسخ های حمایتی، زمانی که تعادل از دست می رود اتفاق می افتند و تلاش در به حداقل رساندن اثر یک زمین خوردن حتمی را دارد. بازکردن حمایتی اندام های فوقانی، نمونه ای از پاسخ حمایتی است که در جذب اثر زمین خوردگی عمل می کند. پاسخ های حمایتی، متفاوت از پاسخ های اصلاحی می باشند و شامل: بازکردن و دور نمودن اندام ها یا قدم برداشتن در جلوگیری از سقوط می باشد (92).
کنترل تعادل پدیده ای است که از طریق دو مکانیسم پس خوراند[1] و پیش خوراند[2] اتفاق می افتد. تحت شرایط پس خوراند، فرد توسط سیستم های حسی نسبت به مورد تهدید قرارگرفتن تعادل خود، آگاه می گردد. در طول فرایند پیش خوراند، پاسخ های تعادلی به همراه حرکات ابتکاری برنامه ریزی می گردند (92).
عملکرد سیستم تعادلی بدن و هماهنگی سیستم عصبی- عضلانی جهت حفظ وضعیت مطلوب در زمان مناسب و اجرای موفقیت آمیز هر نوع مهارت جسمانی ضروری است (78). بطوری که تنظیم بیومکانیکی پوسچرال طبیعی این اجازه را به فرد می دهد که حرکات کارآمد و ظریفی را برای پاسخ های تعادلی ایجاد نماید و خشک نگه داشتن بدن را که غالباً مشاهده شده، به حداقل برساند (92). بنابراین، برای ایجاد یک پاسخ تعادلی مناسب نیازمند وارد عمل شدن یا همکاری سیستم های دیگری نیز هستیم. این سیستم ها عبارت از سیستم حسی- پیکری، سیستم بینایی، سیستم دهلیزی و سیستم اسکلتی- عضلانی هستند (92، 21، 65). به عبارت دیگر، سلامت سیستم های عنوان شده برای ایجاد واکنش تعادلی مناسب و عملکردی ضروری می باشد (92، 21، 99). به عنوان مثال، برای جلوگیری از افتادن به سمت عقب نیازمند یک سیستم عصبی مرکزی سالم که توالی صحیح، نیرو و زمانبندی انقباضات عضلانی را برنامه ریزی می کند هستیم (92). اختلال در سیستم تعادل، شانس بروز صدمات و آسیب های مختلف را در فعالیت های روزمره و یا فعالیت های ورزشی افزایش می دهند. وجود ارتباط بین آسیب هایی مانند کمردرد، گردن درد مزمن، درد مچ پای مزمن، استئوآرتریت زانو، آتاکسی، نابینایی و غیره با نارسایی تعادلی مشاهده شده است (21).
از عوامل تأثیرگذار بر تعادل می توان به تفاوت های بیومکانیکی در آنتروپومتری بدن اشاره کرد (14). تفاوت آنتروپومتری سبب دشواری نسبی حفظ تعادل در کودکان در مقایسه با بزرگسالان می شود. مرکز ثقل کودکان نسبت به سطح اتکاء در مقایسه با بزرگسالان بالاتر قرار می گیرد و همین مشخصه سبب بی ثباتی بیشتر در کودکان می شود (14).
وزن بدن نیز، پیشگوی قوی ثبات پوسچرال می باشد (72). چاقی سبب مشکلات پزشکی جدی شده که کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین، هنگام رویارویی با استرس ها و آشفتگی های وضعیتی روزانه، افراد چاق به ویژه آن دسته که یک توزیع غیرطبیعی چربی را در ناحیه شکم دارند نسبت به افراد کم وزن تر، در معرض خطر بالاتر زمین خوردن هستند. تمام این مطالعات بر این عقیده استوارند که وزن زیاد می تواند منجر به کنترل تعادل ضعیف تری گردد و ارتباط خطی قوی بین میزان از دست دادن وزن و بهبود کنترل تعادل وجود دارد (72). در تلاش های بعدی جهت توضیح ماهیت پیشرفت کنترل پوسچرال، محققان شروع به ارزیابی تأثیر ویژگی های آنتروپومتریک از قبیل: قد، وزن و شاخص توده بدن[3] (BMI) به علاوه عوامل مطالعه شده قبلی سن و جنس کردند (78). ویلیامز[4] (1983) در بررسی تفاوت های جنسی و سنی در اجرای تعادل دریافت که تعادل در سن 3 تا 18 سالگی افزایش می یابد. اگرچه مشکل موجود مربوط به مقایسه مستقیم اطلاعات بسیار زیادی است که در مورد تعادل وجود دارد. شاخص های اندازه گیری بسیاری در رابطه با ارزیابی تعادل ایستا و تعادل پویا، طی سالیان زیاد بکار رفته اند در نتیجه مقایسه بین اطلاعات امکان پذیر نمی باشد. اگرچه ممکن است به این نتیجه برسیم که تعادل با افزایش سن در دوره کودکی و نوجوانی پیشرفت می کند. علاوه بر این دختران در خصوص تعادل ایستا و پویا در طول دوره کودکی از پسران بهترند لیکن در دوره نوجوانی دیگر هیچ برتری نسبت به پسران ندارند (3).
لبیدوسکا و سویسکا[5]، نقش سن، جنس، قد و توده بدن را بر روی توانایی حفظ ایستادن ایستا برای سنین 7-18 سال ارزیابی کردند و هیچ تفاوتی را بین زنان و مردان برای هر کدام از متغیرها یافت نکردند. علاوه بر این، آنها عدم ارتباط بین پارامترهای نوسانی (کل مسیر، طول نوسان چه در صفحه افقی و چه در صفحه عرضی و سرعت نوسان) و ویژگی های آنتروپومتریک، در زمانی که از آزمودنی ها خواسته شده بود که ایستادن ایستای خود را همراه یا بدون بازخورد بینایی حفظ کنند و همچنین روابط ضعیف و منفی بین سن و پارامترهای نوسانی در زمان ارائه بازخورد به آنها گزارش نمودند (95). در مطالعه مشابهی از نوسان پوسچرال با ایستادن ایستا، ادنریک و ساندستت[6]، شدت نوسانی بزرگتری را در پسران نسبت به دختران زیر 10 سال یافتند. قد و وزن هم در دختران ارتباطی با نوسان نداشتند و در پسران هم فقط بیانگر 20% از تغییرپذیری نوسان بود (109). به طور کلی، یک فقدانی از عقیده اکثریت قریب به اتفاق در رابطه با تأثیر سن، جنس و ویژگی های آنتروپومتریک بر میزان پیشرفت کنترل پوسچرال وجود دارد (95).
دستکاری دشواری تکلیف در تحقیق حاضر نیز بر اساس تحقیقات قبلی و آزمایش هایی که شرایط تعادلی با سطوح دشواری مختلف داشتند، صورت گرفته است. مثلاً ایستادن بر روی یک سطح سخت در مقابل ایستادن بر روی یک فوم اسفنجی، ثابت و نوسان دار کردن صفحه تعادل سنج، ایستادن روی یک پا در مقابل ایستادن روی دو پا و گذاشتن یک صفحه لاستیکی باد شده بر روی صفحه تعادل سنج. از آنجائی که تعادل و قامت با سطوح دشواری ارتباط دارد و از طرف دیگر نیز، تعادل با سطح اتکاء پاها رابطه مستقیمی دارد لذا در این تحقیق دشواری تکلیف را با محدود کردن سطح اتکاء ایجاد نموده و تعادل افراد را مورد ارزیابی قرار داده ایم و اینکه آیا در افراد ویژگی های آنتروپومتریک موردنظر، با تعادل در سطوح مختلفی از دشواری ارتباط دارد؟
1-3) ضرورت و اهمیت تحقیق
با توجه به تحقیقات و مطالب ارائه شده فوق می توان به عدم توافق قریب به اتفاق تحقیقات در زمینه تأثیر ویژگی های آنتروپومتریک با تعادل پی برد. چنانچه در تحقیقی ارتباطی بین سن، جنس، قد و توده بدن با تعادل دیده نشده (95) و در تحقیقی دیگر این ارتباط به صورت ضعیف مشاهده شده است (109). همچنین در تحقیقات گذشته، جامعه مورد مطالعه افراد بین سنین 6-19 سال بوده است. شاید این اختلاف سنی و دامنه وسیع سنی باعث ایجاد تضاد در نتایج مطالعه شده است. مسلماً تعادل یک کودک 7 ساله با تعادل یک فرد 19 ساله متفاوت بوده و قابل مقایسه با یکدیگر نیستند. بنابراین در این تحقیق سعی شده است با محدود كردن دامنه سنی، متغیرهای جدیدتر و کلی تر و روش کار دقیق تر به رفع نقایص تحقیقات قبلی کمک شود.
از طرفی، در تمامی رشته های ورزشی دارا بودن تعادل از ارزش بسیار بالایی برخوردار است به خصوص در رشته هایی که نیاز به تعادل دینامیک و ایستا دارد؛ مانند رشته ورزشی ژیمناستیک که اغلب حرکات آنان در خارج از سطح اتکاء بدن آنان انجام می گیرد. لذا ضرورت ایجاب می نماید تا با بررسی دقیق تر شاخص های تعادل ایستایی و مقایسه آن با افراد سالم غیرورزشکار به نکات تازه ای در این مورد دست یابیم. اندازه گیری ابعاد بدنی در ورزش های مختلف از با ارزش ترین مفاهیمی است که در جهت درک ترکیبات بدن ورزشکاران در سطوح مختلف اجرایی مورد استفاده قرار می گیرد. گذشته از این، اندازه گیری اندام ها می تواند ارتباط بین ساختار فیزیکی بدن و ساختارهای بیومکانیکی و فیزیولوژیکی با مقاطع ژنتیکی را مشخص سازد (11).
با توجه به مطالب عنوان شده، ضرورت ایجاد تعادل در کارهای روزمره و فعالیت های ورزشی بدیهی به نظر می رسد. بنابراین، پرداختن به این موضوع و تحقیق در این باره می تواند پاسخ گوی بسیاری از سؤالات و برطرف کننده بسیاری از نواقص در زمینه مکانیسم های تعادلی، اهمیت تعادل و عوامل تأثیرگذار بر تعادل باشد. در این تحقیق، توجه اصلی بر روی اندازه گیری برخی ویژگی های آنتروپومتریک و ارتباط آن با شاخص های تعادل به خصوص شاخص نوسان می باشد. نکته ای که این تحقیق را از سایر تحقیقات متمایز می کند تداخل تکلیف تعادلی در سطوح مختلفی از دشواری در تعادل است.
1-4) اهداف تحقیق
1-4-1) هدف کلی:
بررسی رابطه بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک با تعادل در سطوح متفاوتی از دشواری
1-4-2) اهداف ویژه:
1- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با قد
2- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با وزن
3- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با BMI
4- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با طول پا
5- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با طول ران
6- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با طول ساق پا
7- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با طول کف پا
8- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با پهنای پنجه
9- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن معمولی روی دو پا با پهنای پاشنه
10- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با قد
11- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با وزن
12- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با BMI
13- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با طول پا
14- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با طول ران
15- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با طول ساق
16- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشاردر حالت ایستاده، پاها در یک راستا با طول کف پا
17- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستاده، پاها در یک راستا با پهنای پنجه
18- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشاردر حالت ایستاده، پاها در یک راستا با پهنای پاشنه
19- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با قد
20- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با وزن
21- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با BMI
22- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با طول پا
23- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با طول ران
24- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با طول ساق پا
25- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با طول کف پا
26-تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشاردر حالت ایستادن روی یک پا با پهنای پنجه
27- تعیین ارتباط بین میزان جابجایی مرکز فشار در حالت ایستادن روی یک پا با پهنای پاشنه
1-5) فرضیه های تحقیق
1- بین قد با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
2- بین وزن با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
3- بین BMI با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
4- بین طول پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
5- بین طول ران با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
6- بین طول ساق پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
7- بین طول کف پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
8- بین پهنای پنجه با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
9- بین پهنای پاشنه با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن معمولی روی دو پا، رابطه وجود دارد.
10- بین قد با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
11- بین وزن با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
12- بین BMI با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
13- بین طول پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
14- بین طول ران با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
15- بین طول ساق پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
16- بین طول کف پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
17- بین پهنای پنجه با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن با پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد.
18- بین پهنای پاشنه با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستاده، پاها در یک راستا، رابطه وجود دارد..
19- بین قد با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
20- بین وزن با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
21- بین BMI با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
22- بین طول پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
23- بین طول ران با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
24- بین طول ساق پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
25- بین طول کف پا با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
26- بین پهنای پنجه با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
27- بین پهنای پاشنه با تعادل آزمودنی ها در حالت ایستادن روی یک پا، رابطه وجود دارد.
1-6) پیش فرض های تحقیق
معمولاً فرض های تحقیق بر اساس پیش فرض هایی بنا شده است که پژوهشگر وقوع آنها را محقق دانسته است. پیش فرض های تحقیق حاضر به شرح ذیل می باشد:
1-7) محدودیت های تحقیق
1- عدم کنترل خصوصیات ژنتیکی و ویژگی های خلقی که ممکن است در اجرای افراد مؤثر باشد.
2- عدم کنترل کامل خصوصیات محیطی مانند: تغذیه، فعالیت روزمره، استراحت، وضعیت اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و بهداشتی.
3- احتمال تمرین ذهنی برخی از آزمودنی ها خارج از چارچوب تمرین.
1-8) نحوه رعایت نکات اخلاقی
1- این تحقیق چه از لحاظ مداخله و چه از لحاظ روش های اندازه گیری، خطر و رنج و آسیبی در بر نداشت.
2- موافقت آگاهانه از آزمودنی ها اخذ گردید.
3- کلیه آزمودنی ها در صورت تمایل مختار بودند که هر زمان اراده کنند از ادامه آزمون ها انصراف داده و از تحقیق خارج شوند.
1-9) تعریف واژه های عملیاتی
تعادل[7]: حفظ راستای پوسچر بدن، به طوری که خط عمودی پوسچر بدن از مرکز ثقل و مرکز سطح اتکاء بگذرد. تعادل دو جنبه دارد: الف)جهت راستای پوسچر ب) حفظ این جهت به طور عمودی با حداقل نوسانات (9). در این تحقیق منظور از تعادل، حفظ وضعیت بدن بر روی تعادل سنج دیجیتالی با درجه دشواری مشخص به مدت 20 ثانیه می باشد.
جابجایی مرکز فشار[8]: یک مقیاس کلی اجرا است که نشان دهنده میزان انحرافات از هدف (نقطه تعادل) می باشد (19)، و توسط انقباضات عضلانی که با استفاده از اطلاعات حسی سه سیستم بینایی، دهلیزی و حس عمقی ارسال شده به دستگاه عصبی مرکزی، کنترل می شود. این اطلاعات حسی در دستگاه عصبی مرکزی هم پوشانی می شوند و تعادل بدن حفظ می شود (65). در این تحقیق، جابجایی مرکز فشار به صورت شاخص نوسان (سانتی متر) به عنوان یکی از خروجی های دستگاه تعادل سنج، پس از اجرای هر کوشش 20 ثانیه ای در هر یک از شرایط می باشد.
آنتروپومتریک[9]: به معنای علم اندازه گیری ابعاد بدن می باشد (3).
ویژگی های آنتروپومتریک[10]: عوامل مکانیکی که شامل هر دو ویژگی های شخصی و محیطی بوده و محدوده های ثبات پوسچرال را مشخص می سازند. ویژگی های آنتروپومتریک به طور کلی شامل: قد، وزن، طول اندام، محیط اندام و پهنای اندام می باشد (78). خصوصیات بدنی مورد نظر در این تحقیق شامل: قد، وزن، شاخص توده بدن، اندازه های اندام تحتانی (طول اندام تحتانی، طول ران، طول ساق پا) و اندازه های کف پا (طول کف پا، پهن ترین قسمت پهنای پنجه، پهن ترین قسمت پهنای پاشنه) می باشد.
قد: قد یک شاخص بزرگی از اندازه طبیعی بدن و طول استخوانی می باشد (110).
در این تحقیق، اندازه گیری قد با متر نواری که به دیوار ثابت شده انجام می گیرد.
وزن: رایج ترین متغیر آنتروپومتریک بوده و معمولاً با دقت کافی نیز اندازه گیری می شود که این دقت نیز با توجه به جزئیات تکنیک اندازه گیری به دست می آید. وزن یک اندازه ترکیبی از برآورد کل بدن می باشد (110).
در این تحقیق، برای سنجیدن وزن از وزنه دیجیتالی استفاده شده است.
شاخص توده بدن: از تقسیم وزن بدن به مجذور قد به دست می آید (16). BMI =
طول اندام تحتانی: در حالت ایستاده معمولی فرد، فاصله مابین بالای تاج خاصره تا زمین را گویند (110).
طول ران: طول ران از لیگامان اینگوینال در کشاله ران تا کناره فوقانی کشکک زانو محاسبه می شود (110).
طول ساق پا: مستقیماً از فوقانی ترین نقطه کندیل داخلی تیبیا تا تحتانی ترین نقطه قوزک داخلی می باشد (110).
طول کف پا: از خلفی ترین نقطه پاشنه پا تا قدامی ترین نقطه انگشت شصت پا می باشد (110).
در این تحقیق، جهت اندازه گیری طول ران و ساق و طول کف پا از متر نواری استفاده شده است.
طول پهنای پنجه: حد فاصل کناره داخلی تا کناره خارجی پهن ترین قسمت پنجه پا را گویند (78).
طول پهنای پاشنه: حد فاصل کناره داخلی تا کناره خارجی پهن ترین قسمت پاشنه پا را گویند (78).
در این تحقیق، برای اندازه گیری طول پهنای پنجه و پاشنه از کولیس استفاده شده است.
دشواری تکلیف[11]: تکلیفی را دشوار می نامند که ذاتاً نیاز به تلاش و فعالیت های پردازش اطلاعات بیشتری از طرف یادگیرنده دارد و از نظر خواست های توجه، حافظه و ظرفیت پردازش در جای نسبتاً بالایی قرار دارد و در مقابل تکلیفی را آسان می نامند که از نظر خواست های توجه، حافظه و ظرفیت پردازش در جای نسبتاً پایینی قرار می گیرد (19). در این تحقیق برای شرایط تکلیف آسان از شرکت کنندگان خواسته شد بر روی صفحه سخت و ثابت تعادل سنج به صورت معمولی بایستند و برای شرایط تکلیف دشوار از شرکت کنندگان خواسته شد بر روی صفحه سخت و ثابت تعادل سنج بر روی یک پا بایستند.
2-1) مقدمه
تفاوت های آناتومیکی و فیزیولوژیکی در رابطه با کارایی جسمی افراد، به آسانی قابل تشخیص نبوده و نیاز به مطالعه و تحقیق تجربی است. از آنجا که موفقیت ورزشکار در اجرای مهارتهای پیشرفته، به تیپ بدنی و اندازه بدنی او وابسته است و به لحاظ اینکه قابلیت جسمانی- حرکتی به عنوان عامل پایه و اساسی جهت شرکت در فعالیت های ورزشی و کسب موفقیت در آنها محسوب می شود، بنابراین فهم و درک عواملی نظیر ساختمان بدن، تیپ بدنی و تعادل که از عوامل آمادگی جسمانی می باشند از اهمیت خاصی برخوردار است. شناخت این عوامل در میان دانشجویان و هدایت آنان به یک رشته ورزشی متناسب با تیپ بدنی و ترکیب بدنی و تعادل آنان، می تواند به موفقیت نسبی آنها در اجرای مهارتهای آن رشته و احساس پیروزی در آن ورزش خاص منجر گردد (18).
لذا در این فصل عناوین ذیل در دو حیطه نظری و تجربی که تحقیقات مرتبط با تحقیق حاضر می باشند مورد بحث و بررسی قرار می گیرد
قیمت فایل فقط 9,900 تومان
برچسب ها : آنتروپومتریک , شاخص نوسان بدن , تعادل ایستا , تربیت بدنی , دانلود بررسی رابطه بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک با تعادل در سطوح متفاوتی از دشواری , , بررسی رابطه بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک با تعادل در سطوح متفاوتی از دشواری